عملیات آنیل یک فرآیند حرارتی است که جهت نرم شدن (کاهش سختی) و یکنواخت شدن ساختار و آزادسازی تنش‌های باقیمانده در جسم استفاده می‌شود. به طور کلی، هر گونه فرآیند حرارتی که منجر به تشکیل ساختاری با سختی کمتر و انعطاف پذیری بیشتر از ساختار مارتنزیتی می‌شود، آنیل محسوب می‌شود. عملیات حرارتی آنیل به یک سری فرآیندهای مشخص تر و دقیق تر تقسیم می شود که این تقسیم بندی براساس روش سرد کردن، ساختار و خواص نهایی و دمای عملیات،  متفاوت است.

در متالورژی آنیل کردن یک عملیات حرارتی است که ویژگی های فیزیکی مواد را تغییر می دهد تا قابلیت شکل پذیری آن را افزایش و سختی را کم کند و همچنین قابلیت انجام کار سرد را بهینه کند. در فرآیند آنیل، اتم‌ها در ساختار کریستالی جابه‌جا می‌شوند و تعداد نقاط نابجایی کاهش می‌یابد، که این امر منجر به تغییر در چقرمگی و سختی می‌شود.

آنیل علاوه بر فولادها برای آلیاژهای دیگری چون آلومینیوم، مس و برنج نیز کاربرد دارد، به طور کلی در هر موردی که  نیاز باشد قطعه تردی، در دمای کم تغییر شکل پیدا کند، فرآیند آنیل مفید خواهد بود. پدیده های تبلور مجدد و رشد بلور های هم محور عاری از تنش از جمله اثرات جانبی عملیات آنیلینگ است.